☞ NADZIEJA...

"Kiedy wy­daje się,

że wszys­tko się skończyło,

wte­dy do­piero

wszys­tko się zaczy­na."

- ks. Jan Twardowski

TRYPTYK RZYMSKI


 IV.  Nadzieja, która sięga poza kres -  
                                 
Jan Paweł II     

  

1. 

Nadzieja dźwiga się w porę ze wszystkich miejsc,
jakie poddane są śmierci
 –
nadzieja jest jej przeciwwagą,
w niej świat, który umiera, na nowo odsłania swe życie.
Ulicami przechodnie w krótkich bluzach, z włosami, które spadają na kark, 
przecinają ostrzem swoich kroków 
przestrzeń wielkiej tajemnicy,
jaka rozciąga się w każdym z nich między śmiercią
 własną i nadzieją:
przestrzeń biegnącą w górę jak głaz słonecznej plamy
odwalony od drzwi grobowych.

2.

W przestrzeni tej, w najpełniejszym świata wymiarze, 
JESTEŚ
i wtedy ja mam sens i moje w grób opadanie
i przechodzenie w śmierć
 – a rozpad, który mnie czyni prochem niepowtarzalnych atomów,
jest cząstką Twojej Paschy

3.

Wędruję więc po wąskim tej ziemi trotuarze, 
środkiem biegną pojazdy, odrywają się kosmiczne rakiety... 
w tym wszystkim jest ruch odśrodkowy
(człowiek... fragment świata uruchomiony inaczej...) 
ruch ten nie dociera do jądra nieśmiertelności, 
nie wyzwala od śmierci
 – 
(człowiek... fragment świata inaczej uruchomiony...) 
wędruję więc po wąskim tej ziemi trotuarze, 
nie odwracając uwagi od Twego Oblicza, 
którego nie odsłania mi świat. 

4. 

Śmierć
 jest jednak doświadczeniem kresu 
i ma w sobie coś z unicestwienia – 
nadzieją odrywam moje „ja”, muszę oderwać,
aby stanąć nad unicestwieniem...
a wtedy zewsząd wołają i nadal wołać będą:
„szalejesz, Pawle, szalejesz!” 
– oto zmagam się z sobą samym
i zmagam się z tylu ludźmi o mą nadzieję – 
mej nadziei nie potwierdza we mnie
żadne złoże własnej tylko pamięci,
nadziei w zwierciadle mijania nie odtwarza nic, 
tylko Twoje Przejście paschalne
zespolone z zapisem najgłębszym mego bytu.

5.

I tak jestem wpisany w Ciebie nadzieją,
poza Tobą istnieć nie mogę –
jeśli własne me „ja” stawiam ponad śmiercią
i wydzieram z gruntu zniszczenia,
to dlatego,
że wpisane jest w Ciebie
jak w Ciało,
które swoją wypełnia moc nad każdym ludzkim ciałem,
by zbudować na nowo me „ja” podjęte na gruncie mej śmierci
konturem tak bardzo odmiennym a przecież najwierniejszym,
w którym ciało mej duszy i dusza ciała zespala się na nowo,
by swój byt – dotąd oparty o ziemię – ostatecznie oprzeć o Słowo
i zapomnieć wszelkiego bólu jak serce uderzone nagłym Wichrem,
którego nie udźwignie żaden na ziemi człowiek 
– a lasy pękają w koronach lub nisko u korzeni.
Ten Wicher pchnięty Twą dłonią staje się oto Milczeniem.

6.

Atomy dawnego człowieka wiążą prastarą glebę
świata, którego dotykam moją śmiercią
i ostatecznie przeszczepiam w siebie,
by stały się wszystkie Twą Paschą

 – czyli PRZEJŚCIEM

"Nadzieja zawiera w sobie światło mocniejsze od ciemności,

jakie panują w naszych sercach". 

- św. Jan Paweł II

NADZIEJA

Świat się nie wymknął Stwórcy z rąk

Który cierpliwie ludzi znosi

Chociaż na trwogę bije dzwon

Lecz ku dobremu wciąż się wznosi?-

Tak wiele trzeba mgnień pokoleń

Rozpaczy, bólu, krwi i łez

Wciąż niewiadoma świata kolej

Którego losu trzeba strzec

Dobro, z natury, się wymyka

Na jego miejsce wkracza zło

I jeśli na nie wzrok przymykać -

Gotowe życie zetrzeć w proch

Lecz ponad wszystko jest nadzieja

Ta, która sprawia rozrost drzewa

Ona wytycza nasze dzieje

Łagodzi ciszą w chwili gniewu

Czasem załamie się pod krzyżem

Ale podnosi się z upadku

Który ku sobie ludzi zbliża

Zapala w nich swe jasne światło

Nie dać się zepchnąć z drogi wiary

Ni się zaplątać w obojętność

By nie dławiły nas koszmary

A wiodło nas miłości piękno

Ocalić wskroś prostotę dziecka

Jego naiwność i wrażliwość

Oczami serca się uśmiechać

Z ptakami wiązać swą zażyłość

A kiedy trzeba - stać się drzewem

Wrośniętym w skłon rodzinnej ziemi

Domu z ogródkiem strzec i śpiewać

I porą wiosny radość krzewić

Czas, który żyje, wciąż się zmienia

Z upadku wynieść chwile wzniosłe

Nas i świat wokół nas przemienia

Ocalić tylko ster i wiosła

Jan Sabiniarz

NADZIEJA

Nadziejo co odchodzisz ostatnia

Najwierniejsza, która nie zdradzasz

Nawet wtedy, kiedy znikają 

Twoje siostry – miłość i wiara

Bądź nam w dłoniach jasną pochodnią

Żagwią choćby tlącą się szczapą

Pośród mroku światłem poprowadź

Tych co ciebie wiecznie szukają

Ogrzej sobą domowe ogniska

Kiedy chłód je zamienia w sople

Nocą głowy zmęczone przytul

Świtem obudź za dnia pozostań

Tyś jest matką i siostrą najdroższą

Przyjaciółką wśród ludzi wielu

Zgasłych marzeń iskierką ognia

Aniołem stróżem mego cienia

Nie opuszczaj nigdy w potrzebie

Choćbyś ze mną sama została

Póki jesteś bądź mi nadzieją

Że powrócą – miłość i wiara

Mirosław Welz

 

Moje oczy są nadal zielone
W moim oknie wciąż kwitnie nadzieja
I pełne światła są moje dłonie
Jeszcze wierzę w drugiego człowieka...

Moje oczy są nadal zielone W moim oknie wciąż kwitnie nadzieja I pełne światła są moje dłonie Jeszcze wierzę w drugiego człowieka

Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,anita_lipnicka,moje_oczy_sa_zielone.html

Moje oczy są nadal zielone W moim oknie wciąż kwitnie nadzieja I pełne światła są moje dłonie Jeszcze wierzę w drugiego człowieka

Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,anita_lipnicka,moje_oczy_sa_zielone.html

Nadzieja to plan
On ziści się nam
Przydarzy się na pewno się zdarzy
Więc uwierz za dwóch
Ty i twój duch
Z nadzieją wam będzie do twarzy...

uwierzmy...

grajmy...

żyjmy...

Miejcie nadzieję! 

Nie tę lichą, marną

Co rdzeń spróchniały 

w wątły kwiat ubiera,

Lecz tę niezłomną, 

która tkwi jak ziarno

Przyszłych poświęceń 

w duszy bohatera.

 

 

Świerki jak akty strzeliste
Tłumnie obległy jezioro
Dziwiąc się wodom, że czyste
że srebrne ryby w nich biorą,
że ciszę skrzydlatym śpiewem
Usypia złocista fala.
Gdzie takie miejsce jest - nie wiem,
Lecz wiem, że trzeba je znaleźć.

Więc kiedy walec postępu,
Triumfalnie pędzi przez zieleń,
Kiedy przybywa zastępów,
Ludzi myślących portfelem,
Gdy komputery już liczą,
Rentowność wszelkiej idei,
Czucie i wiara niech krzyczą
O świat w kolorze nadziei.
Świat w kolorze nadziei!

Ułóżmy serca na trawie.
Niechaj odpoczną po biegu,
W zielono sklepionej nawie,
Gdzie pięknem, każdy tchnie szczegół.
Pozwólmy zmilknąć rozmowom
A myślom bujać po niebie
Czując, że lepiej nam z sobą,
że jest nam bliżej do siebie…

Nadzieja umiera ostatnia...

 

PS

Ta, oparta na Bogu jest nieśmiertelna... 

 

 

"Nadzieja jest rośliną 

trudną do wyplenienia.

Można nie wiem ile

odrąbać gałęzi i zniszczyć,

a zawsze będzie wypuszczać nowe pędy".

- Isadora Duncan

 

"Tam, gdzie jest nadzieja,

tam jest życie.

Takie myślenie dodaje nam odwagi 

i sprawia, że znów stajemy się silni."

- Anne Frank

                     taki czas, nadziei czas...

🎼... https://youtu.be/lEGUSpkQXCo

                  "biec w nadzieję...

        

        

"Miłość była bardzo kobieca,

wiara bardzo męska,

nadzieja jest wciąż dziecięca.

Dopiero dzięki niej rozpoczyna się

spełniać w chrześcijaństwie polecenie:

"Stańcie się jak dzieci".

-  Franz Rosenzweig

 

 

"Kiedy wszystko już się wali,

zawsze jest jakaś szczelina,

przez którą szczęście

wśliźnie się jeszcze raz"

-  Edith Piaf 

 

 

 

Obecność nadziei każdego dnia sprawia,
że uchronimy się od rozpaczy,
z przekonaniem, iż nie ma sytuacji przegranych,
uczuć niepotrzebnych.
Nadzieja prowadzi do wiary,
a wiara porządkuje wszystkie pozorne przeciwności.

ks. Jan Twardowski

 

 "Nadzieja to
nie optymizm,
to odwaga i wytrwałość" 

-  Jan Andrzej Kłoczowski OP

 

 

Na szarość naszych nocy

na naszą bezimienność

na szarość i nijakość 

jutrzejszych naszych marzeń 

na twarzy przezroczystość 

na twarze bez wyrazu 

na nasze oddalenie 

na naszą nieobecność 

i rozmów obojętność 

listek iskierkę cieni 

jak kotwicę

wbij w nasze serce...

 

"Mieć nadzieję. W nocy – że doczekasz dnia.

W ciemności – że przyjdzie światło.

We mgle – że słońce się przedrze.

W zimie – że przyjdzie ciepło.

Mieć nadzieję.

Bo bez nadziei żyć się nie da.

Bo beznadziejnie żyć się nie da.

Bo beznadziejne życie jest żadnym życiem.

Bo gdy nie będziesz miał nadziei, przestaniesz żyć".

- ks. Mieczysław Maliński

"Nie płacz w liście nie pisz, że los Ciebie kopnął 

nie ma sytuacji na ziemi bez wyjścia 

Kiedy Bóg drzwi zamyka - to otwiera okno"...

- ks. Jan Twardowski 

"Bo nawet kiedy nadzieje są

niczym nieusprawiedliwione,

a zwątpienie i rozpacz

więcej niż uzasadnione,

człowiek żyje nie słuszną rozpaczą,

tylko swą niedorzeczną nadzieją".

- Maria Dąbrowska

"Nadzieja uczy

czekać pomalutku".

-  ks. Jan Twardowski

"Pustka-duszy-jest-najgorszą-przeszkodą-dla-nadziei"

-Papież Franciszek

 

"Nadzieja to żyć zmierzając

na spotkanie z Panem.

To jak rzucić kotwicę na drugi brzeg

i przywiązać się do liny".

-  Papież Franciszek

Nadzieja-pozwala-żyć... 

- ks. Twardowski

 
 

"Nadzieja jest zawsze większa od nas, zawsze nas przerasta.
Wtedy, kiedy załamują się nasze ludzkie plany, kiedy czujemy się przegrani, wtedy ma dojrzewać w nas nadprzyrodzona cnota nadziei - mamy zacząć pokładać nadzieję w samym Bogu, w Nim szukać sensu naszego cierpienia, niepowodzenia, rozstania.
Wiata i nadzieja są cnotami bliźniaczymi. Nadzieja nie jest «matką głupich», ale wtajemniczeniem mądrych.
Wiara podaje ręce nadziei, nadzieja podaje ręce wierze. Kiedy łamią się ludzkie plany, pamiętajmy, że właśnie w wtedy ma w nas dojrzewać wiara, nadprzyrodzona siostra nadziei."

- ks. Jan Twardowski



🍃

 


"Nadzieja zawsze musi być
na miarę próby
Im większa próba,
tym mocniejsza nadzieja".

- ks. Józef Tischner

"Jeśli nie powiesz: 

«Pokładam nadzieję w Jezusie, 

w Jezusie Chrystusie, 

żywej Osobie, 

która przychodzi teraz w Eucharystii, 

która jest obecna w swoim Słowie», 

to nie jest to nadzieja. 

To dobry nastrój, optymizm".

- Papież Franciszek


🍃

"Nadzieja to mały ptak,

         który śpiewa gdzieś w nas

         i którego nie można uciszyć (…)"

                 

  -  Alex Kava

"Wystarczy promyk nadziei,

aby otworzyło się niebo".

- przysłowie arabskie

Nadzieja
Ten niegasnący blask
To niebo
Co zamieszkało w nas...

"Nawet najmniejsza kałuża odbija niebo"

- przysłowie litewskie

"Jesteś za słaby, aby zlikwidować ciemność,

ale możesz zapalić płomyk nadziei

w sercach tych, których kochasz"

-  Paweł Kozacki 


🍃


"I choćby pogasły wszystkie światła...,
nie pozwól zasnąć nadziei...,
bo gdzieś na dnie tej ciemności
jest płomień..,
którego nie zgasi żaden wiatr…
Otwieraj oczy szeroko..,
zaglądaj głębiej niż sięga cień..,
otwieraj uszy na szepty..,
których nie słyszy mrok..."

"Nadzieja przychodzi do człowieka

wraz z drugim człowiekiem."

                           

  - Dante Alighieri

 
 
Łk,1,26-38
 
„Dla Boga nie ma nic niemożliwego”

Ps 40,5 (BT)

„Szczęśliwy mąż,

który złożył swą nadzieję w Panu.”

  
🍃

 PSALM 71,5

Ty bowiem, mój Boże, jesteś moją nadzieją,
Panie, ufności moja od moich lat młodych!

cytaty o nadziei w biblii

 30-wersetow-biblijnych-na-temat-nadziei

 

"Możemy godzić się z licznymi rozczarowaniami, 

lecz nigdy nie wolno utracić nam nadziei". 

 

- Martin Luther King, Jr.