☞ BĄDŹ DOBRĄ RZEKĄ...

"Bądź niczym bijące źródło,
nie zaś jak staw, 
w którym zawsze stoi ta sama woda."

- Paulo Coelho

    
         

       

"Zajrzyj w siebie.

W twoim wnętrzu jest źródło, które nigdy nie wyschnie,

jeśli potrafisz je odszukać."

- Marek Aureliusz

"Osoba to płynny proces, 

nie stały i statyczny byt; 

płynąca rzeka zmian, 

nie blok z solidnego materiału; 

stale zmieniająca się konstelacja możliwości, 

a nie ustalona ilości cech".

-  Carl Rogers

"Bądź dobrą rzeką"  

- ks. Mieczysław Maliński


Gdy staną ci na drodze nieprzyjazne skały – opłyń je.
Gdy napotkasz wyniosłe góry – wymiń je.
Gdy stracisz grunt – spadnij radosnym wodospadem w dół.
Gdy napotkasz bagna – nie zagub się.
Gdy nastanie mroźny czas –
okryj się płytą lodu i płyń spokojnym nurtem dalej.
Bądź dobrą rzeką – nie mścij się powodziami,
nie niszcz pól ani nie wywracaj domów.
Bądź dobrą rzeką –
niech przychodzą do ciebie spragnieni ludzie i spragnione zwierzęta.
Nieś im czystość, ochłodę, spokój. Bądź dobrą rzeką.
Płyń przez kwietne łąki i łany zbóż, przez wsie i miasta – aż dopłyniesz do Morza...

"Nie da się przyśpieszyć biegu rzeki
lub wschodu słońca
ani sprawić, aby drzewa rosły szybciej niż rosną.
Wszystko wydarza się wtedy,
gdy jest na to gotowe"

- Dennis Genpo Merzel

                      

"Rzeki zawsze mnie fascynowały. 

Ich urok tkwi być może w ich ciągłym biegu, 

przy jednoczesnej niezmienności, 

w ich odchodzeniu przy jednoczesnym pozostawaniu 

i w końcu w tym, że w jakimś sensie 

są fizycznym odwzorowaniem historii, 

która trwa, bo upływa.

Rzeki to Historia"

- Tiziano Terzani

 

   

                    

 

 

"Każda książka jest jak rzeka - ma swoje źródło"
 

- Anna Maria Śnieżko

"Głęboka rzeka nie huczy"

- przysłowie greckie

                         

 

"Osoba to płynny proces,
nie stały i statyczny byt;
płynąca rzeka zmian,
nie blok z solidnego materiału;
stale zmieniająca się konstelacja możliwości,
a nieustalonej ilości cech"

- Carl Rogers

 

"Sława jest jak rzeka,
która wynosi na wierzch
przedmioty lekkie, i wydęte,
a zatapia ciężkie i solidne" 

- Francis Bacon 

                      

"Życie jest jak rzeka
i kiedy zmieniasz jego bieg,
jesteś odpowiedzialny za to,
dokąd zmierza"

- Harlan Coben
             

         

"Płynie się zawsze do źródeł,
pod prąd.
Z prądem płyną śmieci"

- Zbigniew Herbert

 

 

"Czas jest jak rzeka, a księgi jak łodzie. 

Wiele ksiąg płynie w dół strumienia tylko po to, 

aby się rozbić i zaginąć na mieliźnie. 

Bardzo nieliczne wytrzymują próbę czasu, 

wyjąć i błogosławić kolejne pokolenia".

- Dan Brown

 

"Potęga rzeki w jej dopływach". 

- przysłowie greckie

...

Stoję nad wodą pochylony
Chmur i błękitu w niej odbicie
Drzewa, co rzece śle ukłony
Które powierza jej swe życie

Rzeka nie lubi stawać w miejscu
Meandry - chwilą jej wytchnienia
Brzegom powierza swoje szczęście
Ukrytych w drzew rzeźwiącym cieniu

  Jan Sabiniarz : Przenikanie

PIEŚŃ O WODZIE

Słyszę radosne twe pluskanie
Natchnienia szukasz wśród korzeni
Ty wiesz, jak bardzo cię miłuję
Która me życie rozpromieniasz

Ty, której się nie oprą skały
Kiedy wypływasz z gór ukrycia
Dla ciebie błękit, obłok biały
Mgły rozwieszone dłonią świtu

Gdy nurzam w tobie twarz i dłonie
Zdejmujesz ze mnie wszystkie smutki
Płonę tym ogniem, którym płoniesz
Wpisanym w wiosny żywot krótki

Jest taka wiosna - trwa przez wieki
Przez pokolenia kształtowana
Wpisana w źródło wszelkiej rzeczy
Której nie zamknie żadna ściana

Żyję dla ciebie, wodo czysta
Dla twej rześkości, twych promieni
Miłuję kropli twoich kryształ
Których nikt w błoto nie przemieni

Jan Sabiniarz

                            

 

"Woda, której dotykasz w rzece,
jest ostatkiem tej, która przeszła,
i początkiem tej, która przyjdzie;
tak samo teraźniejszość"

- Leonardo da Vinci

"Niepodobna wstąpić
dwukrotnie do tej samej rzeki"

 

🌿

"Panta rhei"

- Heraklit z Efezu 

 

"Rzeka prawdy płynie korytem błędów"

- Rabindranath Tagore 

 

🌿

"Źródło zwyk­le nie pochwa­la
dro­gi, którą wyb­rała rzeka"

- Jean Cocteau

 

 

       

 

 

     

RZEKA KSIĘŻYCOWA
II.


W dole - księżyca czuły cień na piasku
U góry srebrne wśród gałęzi lśnienie
Zostaniesz ze mną tutaj aż do brzasku
Zanim się w słońca złoty promień zmienisz


Powiedz, dlaczego w nas jest tyle ciszy
Tyle spokoju w niespokojnym niebie
Rzeka wciąż nowe ku nam toczy wody
Gałązka światła nad nią się kolebie


Powiew zielony nas - ku nam prowadzi
Gorącym szeptem mu wtórują fale
Na zboczach szczęścia gwiazdy skubią trawę
Okienko domu świeci w łąk oddali


Nad nami nocy rozłożyste drzewo
Spróchniała dziupla, w której skarby skryte
Czy szum ten słyszysz? U stóp rzeki przełom
Choć jeszcze wieczór, a już pragnie świtu


Życie chce zacząć się - jak dzień - od nowa
Opadły w trawę brzóz pożółkłe liście
Gdzieś się zbiegają tęsknych snów bezdroża
Ranek obwieszcza pustej ścieżki przyjście

 

Jan Sabiniarz

Czas, niezmienny,

niczym płynąca rzeka,

ku morzu...

czas jak rzeka...