"Są dwie rzeczy,
które napełniają duszę
podziwem i czcią,
niebo gwiaździste nade mną,
podziwem i czcią,
niebo gwiaździste nade mną,
prawo moralne we mnie.
Są to dla mnie dowody,
Są to dla mnie dowody,
że jest Bóg nade mną i Bóg we mnie"
- Immanuel Kant
- Immanuel Kant
CHWILA WIECZNOŚCI
Kosmos milczeniem gwiazd usłany
Bezkresem sięga w nieskończoność
Nikłe są mego domu ściany
I wielka świata w nim złożoność
Tak wiele punktów odniesienia
Precyzja orbit gwiazd i planet
Wprawie mnie w zachwyt, w osłupienie
Dzień za dniem wieczność w nas się staje
My - na jej nitce zawieszeni
Wraz z nami błahość naszych rzeczy
Kosmos się spełnia grą płomieni
Które gwiazdami ku nam świecą
Dzieje się wielką niewiadomą
Nie znamy źródła, ani kresu
Czy będzie tak, że kiedyś spłonie?
Nocą ku niebu wzrok swój wznoszę
W dzień wracam do swych błahych rzeczy
Na te, co - wielkie, nie mam wpływu
Wieczność ma wszechświat w swej opiece
Nam pozostaje chwil prawdziwość
Nie da się morza w kropli zmieścić
Drzewa wieczności w ziarnku chwili
Świat ten poznaję, gdy z miłością
Nad jego pięknem się pochylam
Jan Sabiniarz
Kosmos milczeniem gwiazd usłany
Bezkresem sięga w nieskończoność
Nikłe są mego domu ściany
I wielka świata w nim złożoność
Tak wiele punktów odniesienia
Precyzja orbit gwiazd i planet
Wprawie mnie w zachwyt, w osłupienie
Dzień za dniem wieczność w nas się staje
My - na jej nitce zawieszeni
Wraz z nami błahość naszych rzeczy
Kosmos się spełnia grą płomieni
Które gwiazdami ku nam świecą
Dzieje się wielką niewiadomą
Nie znamy źródła, ani kresu
Czy będzie tak, że kiedyś spłonie?
Nocą ku niebu wzrok swój wznoszę
W dzień wracam do swych błahych rzeczy
Na te, co - wielkie, nie mam wpływu
Wieczność ma wszechświat w swej opiece
Nam pozostaje chwil prawdziwość
Nie da się morza w kropli zmieścić
Drzewa wieczności w ziarnku chwili
Świat ten poznaję, gdy z miłością
Nad jego pięknem się pochylam
Jan Sabiniarz
POPATRZ W GWIAZDY...
"Lubię nocą słuchać gwiazd.
Są jak pięćset milionów dzwoneczków"
- Antoine de Saint-Exupéry
"Łatwiej przeniknąć wszechświat
niż samego siebie"
niż samego siebie"
- Carl Gustav Jung
"Tylko w ciemności można zobaczyć gwiazdy"
- Martin Luther King, Jr.
KSIĘŻYC
Srebrny posłańcu leśnej ciszy
Nadziejo ma, dojrzałe szczęście
Który, jak pieśń, do snu kołyszesz
Miłuję twe nad borem wzejście
Tyś stróżem jest wśród gwiazd migotu
Ścieżką pustkowia, oknem domu
Las ciebie wykuł z blasku nocy
Zawiesił w górze po kryjomu
I odtąd świecisz wszystkim ludziom
Którzy zbłąkani są wśród mroku
Co dzień usypia, ty w nas budzisz
Rozsnuwasz nieba modry pokój
Jest nas niewielu, ledwie garstka
Ale nam z sobą tak promiennie
Wierzę, że czas nam dobry nastał
Który brzemiona z drogi zdejmie
Widzę w twej twarzy tyle oczu
Tych, co odeszły i co żyją
Cudowna więź nas wciąż jednoczy
Na przekór jawie, w snów godzinie
Jan Sabiniarz
Srebrny posłańcu leśnej ciszy
Nadziejo ma, dojrzałe szczęście
Który, jak pieśń, do snu kołyszesz
Miłuję twe nad borem wzejście
Tyś stróżem jest wśród gwiazd migotu
Ścieżką pustkowia, oknem domu
Las ciebie wykuł z blasku nocy
Zawiesił w górze po kryjomu
I odtąd świecisz wszystkim ludziom
Którzy zbłąkani są wśród mroku
Co dzień usypia, ty w nas budzisz
Rozsnuwasz nieba modry pokój
Jest nas niewielu, ledwie garstka
Ale nam z sobą tak promiennie
Wierzę, że czas nam dobry nastał
Który brzemiona z drogi zdejmie
Widzę w twej twarzy tyle oczu
Tych, co odeszły i co żyją
Cudowna więź nas wciąż jednoczy
Na przekór jawie, w snów godzinie
Jan Sabiniarz
DOBRANO🌜🌟🌟🌟
Dzień dobry , Moniko ,
OdpowiedzUsuńdopiero dzisiaj zobaczyłam Twój nowy spot ,zachwyciłam się, zamyśliłam
i muszę wtrącić swoje zdanie.
"Niebo gwiaździste nade mną ,prawo moralne we mnie",te słowa filozofa
z Królewca stały się moim motywem przewodnim juź od bardzo dawna...
Często je sobie przypominam , powtarzam , pomagają w trudnych chwilach.
I jeszcze pomaga mi wiersz L. Staffa:
"Noc czarna , srebrna noc,
Świat nieskończony
W czasie i przestrzeni
Pośrodku Droga Mleczna.
Któż po niej przechodzi?
To przechodzi ludzkie pojęcie."
Ale często :
"Patrzę w niebo,
Gwiazd szukam "...A.Mickiewicz
Niestety , nie zawsze znajduję, chociaź:
"Nowe co dzień , a wieczyste,
Dalekie , a przyjacielskie,
Niebo jest piękne i czyste
Jak Pozdrowienie Anielskie".L.Staff.
I chyba prawdą jest,że:
"Świat ten poznaję ,gdy z miłością
Nad jego pięknem się pochylam". Jan Sabiniarz
chociaź to wcale nie jest łatwe...
Ale i tak najbardziej wzruszył mnie księżyc z wdziękiem
przeglądający się misce wody.
Pięknie to ujęłaś, Basiu... Tak naprawdę światło niektórych gwiazd, które dociera do nas, to często światło już dawno nieistniejących gwiazd, więc to trochę jak patrzenie w przeszłość. Światło wielu ludzi, którzy odeszli nadal świeci, choć ich już z nami nie ma. Ponoć ... "Gwiazdy są szczelinami w Niebiosach, przez które prześwieca miłość naszych zmarłych bliskich"
OdpowiedzUsuńCathy Glass...
Dziękuję, Basiu... Dobrego i pięknego dnia życzę Tobie 😘👋...
✋👋✋👍👍👍🙌🙌🙌
OdpowiedzUsuń"Biedny, kto gwiazd nie widzi bez uderzenia w zęby" - S. J. LEC
Usuń😉👍...
Oj, prawda to ,prawda...
OdpowiedzUsuń☀☀☀☀☀👄😂✊✊✊
Moniko, nie da się od razu ogarnąć słów i obrazów,
OdpowiedzUsuńktóre tu zamieściłaś,
to rozgwiażdżone niebo sierpniowe.
Tu trzeba powracać, jak na rżysko
skąd widać tyle gwiazd
o których tak pięknie z Basią piszesz... :)
OdpowiedzUsuńBRZOZOWY ANIOŁ
Ty, któryś w brzozie wskrzesił anioła
Żeby stał, nocą, pod gwiazdami
By po imieniu mnie przywołać
I więź zawiązać między nami
Widzę twą głowę, oczy, czoło
Twarz roziskrzoną bożym wzrokiem
W którym dwie gwiazdy cicho płoną
U ramion skrzydła jak obłoki
Twoja sylwetka - portret wzruszeń
Pełna spokoju, tchnięta wiatrem
Który twe skrzydła, dłoń poruszał
- Jedyny żywy wśród umarłych
Aniele Boży, Stróżu mój
Jednak przyszedłeś tutaj do mnie
We dnie i w nocy brzozą stój
Chroń mnie i wspieraj świat ułomny
Ty widzisz, wiesz, co w nim się dzieje
Zgarnij mnie drzewa wielką ciszą
Utkany z bieli i zieleni
I z gwiazd, które nad nami wiszą
Jan Sabiniarz
Janie, to zupełnie tak, jak ja powracam do Brzozowego Anioła.
UsuńOd kiedy przeczytałam ten wiersz, patrząc na rozkołysaną wiatrem brzozę, widzę Anioła... :)
Dziękuję za odwiedziny, przepiękny Wiersz i zapraszam na moje rozgwieżdżone niebo częściej...:)
Moniko, od kilku lat widzę tego Brzozowego Anioła z tarasu mojego domu.
UsuńJego twarz zmienia się w zależności od pogody, ale jest zawsze...
W kępięrosnących brzóz... Gdybyś mogła to zobaczyć - to jest niesamowite...
Janie, chętnie bym zobaczyła to "zjawisko"...
UsuńPoproszę o zdjęcia, jeśli uda Ci się uchwycić je w kadrze...
Pozdrawiam serdecznie... :)