🎶
🎼https://youtu.be/lnXO83u29U0
🎶
🎼https://youtu.be/7eovXHmwsH4
🎶
🎼https://youtu.be/VEgWbob_RL0
🎶
🎶
🎼https://youtu.be/9PIiwqUgr0M
🎶
🎼https://youtu.be/fEBBsh1Wlms
🎶
🎼https://youtu.be/907g3NL79Go
🎶
FALA ZA FALĄ
Fala za falą - życie w nas się toczy
U stóp dni i nocy groźne, nieugięte
Mglisty horyzont gasi błękit oczu
Woła nas siłą pierwszą, niepojętą
Brzegu strzegą skały, cień się nie prześliźnie
Ni promień słońca nie przebije toni
Nad wód lazurem ptak jutrzenki świśnie
Pod nim w pył rozbita - fala falę goni
Zanim się rozpryśnie, jeszcze zalśni tęczą
Zostaje po niej sól i obły kamyk
Chwila, w której morze u stóp naszych klęczy
Ciągle się dobija w przestrzeń między nami
Dłoń ciernistej muszli bielą zachwycona
Wznosi ponad błękit, patrzy w nią przez słońce
Fala za falą u stóp naszych kona
Liże stopy piasku. W nim swój żywot kończy
Zieleń wodorostów nie zakwitnie różą
Słońce je wysuszy, mewa rybę wyjmie
Kreska horyzontu bliskość w nas wydłuża
Morze zmywa z piasku twe i moje imię
Jan Sabiniarz
Fala za falą - życie w nas się toczy
U stóp dni i nocy groźne, nieugięte
Mglisty horyzont gasi błękit oczu
Woła nas siłą pierwszą, niepojętą
Brzegu strzegą skały, cień się nie prześliźnie
Ni promień słońca nie przebije toni
Nad wód lazurem ptak jutrzenki świśnie
Pod nim w pył rozbita - fala falę goni
Zanim się rozpryśnie, jeszcze zalśni tęczą
Zostaje po niej sól i obły kamyk
Chwila, w której morze u stóp naszych klęczy
Ciągle się dobija w przestrzeń między nami
Dłoń ciernistej muszli bielą zachwycona
Wznosi ponad błękit, patrzy w nią przez słońce
Fala za falą u stóp naszych kona
Liże stopy piasku. W nim swój żywot kończy
Zieleń wodorostów nie zakwitnie różą
Słońce je wysuszy, mewa rybę wyjmie
Kreska horyzontu bliskość w nas wydłuża
Morze zmywa z piasku twe i moje imię
Jan Sabiniarz
"Bo nie ma nic piękniejszego
od nieustającego uporu z jakim morze
składa pocałunki linii brzegowej,
nie zrażając się tym,
że za każdym razem
zostaje odepchnięte"
- Sarah Kay
PS ... Mój PieS... ;))
nie zrażając się tym,
że za każdym razem
zostaje odepchnięte"
- Sarah Kay
Pozdrowienia z Orzechowa... ;)
WĘDRUJĄC
BRZEGIEM MORZA
Kim jesteś
gdy z psem wędrujesz brzegiem morza
w horyzont słońcem napoczęty
w sylwetki twej wichrowych wzgórzach
serca i myśli niepojętość
Przed tobą skały oraz ptaki
kwitnących czerwcem łąk wołanie
złamane muszle, otoczaki
i nieboskłonu lite ściany
Wśród fal niebieskich piasku szelest -
szept w nim i okrzyk tysiącleci
cisza zastygła w lądu zieleń
którą tęsknoty głos przeleci
Nie to jest ważne, co już było
lecz przestrzeń, która olśnień pełna
morze, które się w piasku kryje
blask tajemnicy chwil niepewnych
Jan Sabiniarz
NAD MORZEM
Przed nami morze
W dal się przyobleka
Fale dostojnie
Tłuką się o brzegi
Dobrze nam z sobą
Patrzeć, stać i czekać
Gdy nasze myśli
Jednym tropem biegną
Pomost jak przeszłość
Wrył się w wspomnień piasek
Który zachowa
W sercu nasze ślady
Popatrz, dokoła
Wszystko takie nasze
Fala za falą
Szczęściem w nas się kładzie
To, co już było
Ciągle w nas - inaczej
A to, co - wokół
Inne też się staje
Tak lubię w morze
Twoich oczu patrzeć
I, hen, szybować
Gdzieś, w błękitu kraje
Jan Sabiniarz
PS ... Mój PieS... ;))
Fascynujące jest lustro wód, Moniko
OdpowiedzUsuńa także fale - fala za falą...
W falach jest tyle zamyślenia.
Fale to jak pogodne zwierzenia kogoś bardzo mądrego...
Przemawiają prostą mową.
Chwytają za serce.
Podsuwają myśli.
Fale...
Pięknie je ukazałaś, Moniko... :)
Dziękuję Tobie za fale...
Pogodnego dnia ... :)
NAD MORZEM
OdpowiedzUsuńWyjmij mi z serca tę ciernistą perłę
W której zamknięty szum i cisza morza
I wiatr niebieski, który boso biegnie
Skała, co pragnie unieść się w przestworza
Brzegi nie wiedzą, o czym szumią fale
Światło zaklęte w połyskliwość chwili
Popłyńmy w głębię, tam, gdzie raf korale
Nim zmienne prądy rysy ich rozmyją
W każdym ziarenku - dotyk ręki Boga
To z niego - mury i sklepienia katedr
Jestem wędrowcem, co u świata progów
Ptakom powierza swoje sny skrzydlate
Piasek się iskrzy w księżycowe noce
Stóp nikłe ślady, które wciąż pamięta
Gdy mrok zapada, wracam wielokrotnie
Wśród urwisk nieba pasą się koźlęta
Gdziekolwiek spojrzeć, nie ma żywej duszy
Niknące ścieżki i milczące skały
Od fal niebieskich jasne światło prószy
Lądu i morza bije doskonałość
Jan Sabiniarz
NAD ADRIATYKIEM
OdpowiedzUsuńżeglując
z wyspy na wyspę
z osadem soli na burcie
wyłuskiwałem
bursztynowe promienie
południa
zamieszkującego
złote wybrzeża ciszy
w okruchach światła
porośniętego
zielonkawym nalotem morza
w dzirytach skał
nad głową błękit
dźwigający
jak zawsze
ogrom pustki
którą jedynie noc
zdolna jest
wypełnić gwiazdami
w dłoniach
konwaliowej twarzy
bukiecik
który
odnalazł swe miejsce
na chwilę
wśród
puchów nocy
potem
już tylko
kreska
horyzontu
i punkt drogi
nie mającej
końca
Jan Sabiniarz
OdpowiedzUsuńZIELONE FALE
Zielone fale i niebieskie morze
Cierniste skały, ostra krawędź wiatru
Zawsze samotne, życia nie ułożą
Choć każda pełna gwiazd i słońca blasku
Wzbijają tęcze, chronią się w wykrotach
Śpiewają w muszlach białych i różowych
Z wody i światła wznoszą razem groty
Noc je zapełnia a dzień - do połowy
Jan Sabiniarz
OdpowiedzUsuńFALOWANIE ŚWIATŁA
Słowa jak rzeki i strumienie
Także jak ciepły wiatr nad nimi
Ciszą się w dźwięku zakorzeniam
Gdy z głębi słychać oddech ziemi
Stając się rybą, gwiazd mgławicą
Całując błękit listkiem drzewa
Łąką poranka się zachwycam
Wilgą, co pieśni lasu śpiewa
Na ziemi, oprócz rzeczy strasznych
Cierpień i bólu, łez wylanych
Są takie światła, co nie gasną
Co rozpraszają mroku ściany
Tak wiele w nas pokładów piękna
Ogrodów pragnień, chwil uniesień
Miłość przenika świat, bezbrzeżna
To, co nas pęta, jak nić rwie się
Nie odchodź czasie – ogniu, siło
Który przeświecasz serc witraże
Nie gaśnie w duszy to, co było
Nowe oblicze swe ukaże
Ze strun powietrza, lśnień na fali
Z iskier, co krzeszą twe źrenice
Chcę odkryć prawdę, sens ocalić
Zmierzchu, co noc rozpala świtem
Jan Sabiniarz
RAFY KORALOWE
OdpowiedzUsuńRyby czerwone i różowe
Wśród skał się ciągną ich długie welony
Słońce ku nim chyli głowę
Nim własne prawa noc ustanowi
Ciernistych muszli blask perłopławu
Ciemną moc klifu potęgują fale
Chwila w wieczności długo nie zabawi
Horyzont niknie w roztęczonej dali
Idę wzdłuż morza, wokół żywej duszy
Na plaży drepczą długonogie ptaki
Kamyk o kamyk tłucze się i kruszy
Aż upodobni obłość ich jednaka
Do skał dobija, cofa się w głąb siebie
Potęgą ciszy rozszalałe morze
Nim w ziarnku piasku przybój się zagrzebie
Przed którym klęknie, wielkość swą ukorzy
Powraca szczęście zagubionej rafy
W iskrach wieczoru rozbłyskują gwiazdy
Nade mną w locie srebrno-skrzydłe ptaki
W dzień zapomniane, w noc się odnalazły
Jan Sabiniarz
NA PLAŻY
OdpowiedzUsuńW wilgotnym piasku rozbłyskują słowa
Które umarły, dziś niewiele znaczą
W załomach ciszy cień ten się zachował
Który dniem, nocą w sercu się majaczy
Podpłynie falą, kwiat mu dłoń swą poda
Liściem przywoła, drżącą ręką wiatru
Ma w sobie dotyk i rozległość morza
Wśród raf niebieskich zapomniane miasta
Każde ziarenko jest osobnym światem
Szkli się i mieni, gdy przybliżyć oczy
Z odmętem nieba obłok się przeplata
Przy stromym klifie w morza bieg się toczy
Niknie po chwili, błękit go pochłonął
Kształt jego nigdy już się nie powtórzy
W promieniach zmierzchu tylko chwilę płonął
I nagle cisza po nim, jak po burzy
Jan Sabiniarz
ŚWIECIE MÓJ
OdpowiedzUsuńNiewyczerpaną jesteś księgą
Galerią wielu słońc i planet
W każdej - z chwil wielu - jesteś ze mną
Jak drzewa brzaskiem malowane
Cieszysz kamykiem, każdą ścieżką
Ubraną zeszłorocznym wrzosem
W każdym badylu piękno mieszka
Jak mam je zebrać, jak uniosę?-
Różą poranka świeci rzeka
Na modrej trawie jeszcze gwiazdy
Wewnętrznym słońcem się uśmiecha
Widzi - kto w oczy spojrzy - każdy
Buszuję w gęstwie drzew konarów
Gdzie każdy dotyk koi, cieszy
Gdzie nie ma granic, żadnej miary
- Drzewa wpisane w los człowieczy
Kłaść się pod nimi, to się wspinać
Na witki leszczyn, lipy złote
I być szczęśliwym w tej godzinie
Gdy pole kwitnie serca kłosem
Do drzwi błękitu myśl zapuka
Pan Bóg za chwilę je otworzy
Chyli się, kiedy pełne skruchy
Zwierza się szumem fal swych morze
Wszystko się staje znowu czyste
Niezapisaną kartką świeci
W zziębniętej trawie rosy kryształ
W dorosłych - uśmiechnięte dzieci
Jan Sabiniarz
MORZE
OdpowiedzUsuńPrzed ziarnkiem piasku
Morze chyli czoło
- Tak tylko wielkość
Czynić może
Rozszczepia słońce
W tysiąc barw i blasków
Przed ziarnkiem piasku
Chyli się i korzy
Ty także wielkość
Widzisz w małym
To w nim się chroni
To, co wielkie
Gdy w nim twój skupiasz
Wzrok na pięknie
I w dal odpływasz
Pozostając w brzegu
Kocham to morze
Które w nas się pieni
Lub gdy spokojem
Jego twarz rozlana
Kocham tę ciszę
Co się tęczą mieni
Wód przezroczystość
Gdyś w nich po kolana
Jakże w nas inne
Morze dnia każdego
Zdobione w błękit
Ptaki i obłoki
Dziergane w rafy
Fal i ryb diamenty
W nasze szczęśliwe
Piaskiem plaży kroki
Jan Sabiniarz
Janie, przepiękne "Skarby" znalazłam o poranku na tej "mojej falujące plaży"... Dziękuję Ci za Nie serdecznie. Cudownie w Nich ujmujesz złożoną naturę morza, jego piękno i żywioł. Od wieków zachwyca, inspiruje, daje wytchnienie, żywi ... ale i przeraża. Wczoraj spokojnie szeptało, kołysało, koiło... jakby zawarło przymierze z niebem, trudno było rozróżnić kreskę horyzontu.
UsuńJeszcze raz dziękuję, Janie za te przepiękne "Perły Słów" i życzę Tobie dobrego, spokojnego, pogodnego dnia... :)
NAD MORZEM
Przed nami morze
W dal się przyobleka
Fale dostojnie
Tłuką się o brzegi
Dobrze nam z sobą
Patrzeć, stać i czekać
Gdy nasze myśli
Jednym tropem biegną
Pomost jak przeszłość
Wrył się w wspomnień piasek
Który zachowa
W sercu nasze ślady
Popatrz, dokoła
Wszystko takie nasze
Fala za falą
Szczęściem w nas się kładzie
To, co już było
Ciągle w nas - inaczej
A to, co - wokół
Inne też się staje
Tak lubię w morze
Twoich oczu patrzeć
I, hen, szybować
Gdzieś, w błękitu kraje
Jan Sabiniarz
🍃
NAD MORZEM
Przed ziarnkiem piasku
Morze chyli czoło
- Tak tylko wielkość
Czynić może
Rozszczepia słońce
W tysiąc barw i blasków
Przed ziarnkiem piasku
Chyli się i korzy
Szczęściem - dostrzegać
To, co niepozorne
Nie sztuka widzieć
To, co wielkie
Kiedy w najmniejszym
Odnajduję piękno
By w dal odpływać
Pozostając w brzegu
Kocham to morze
Które w nas się pieni
Lub gdy spokojem
Jego twarz rozlana
Kocham tę ciszę
Co się tęczą mieni
Wód przezroczystość
Gdy w nich - po kolana
Jakże w nas inne
Morze dnia każdego
Zdobione w błękit
Ptaki i obłoki
Dziergane w rafy
Fal i ryb diamenty
W nasze szczęśliwe
Piaskiem plaży kroki
Jan Sabiniarz
🍃
LIST W BUTELCE
Powierzył morzu - wiersz w butelce
Nie wie, czy kiedyś, ktoś, go znajdzie
Czy go odczyta czyjeś serce
Jeśli odczyta - co z tym zrobi? -
Może wiatr ciśnie go o skały
Lub w piasku falą go zagrzebie
Nigdy nie będzie przeczytany
Zniknie jak skrzydeł szum na niebie
Rybom i mewom obojętny
Zdany na kres i przypływ morza
Na flautę i na klifu piekło
Los do butelki życie włożył
Jan Sabiniarz
Z mojej "kolekcji"...
Dziękuję...✒💙
Moniko , Janku ,
OdpowiedzUsuńtyle tu uroczych obrazów morza, tyle szumu fal i cudnych melodii ,
tyle skrzydlatych słów poezji ,że nie odwaźę się na źaden komentarz,
źeby nie profanować piękna...
Basiu, Twoje zatrzymanie i "brak komentarza", to najpiękniejszy komentarz, choć nie mam pojęcia o jakiej "profanacji" mówisz... ???
UsuńTy, Basiu zawsze czule to "piękno" zauważasz, podkreślasz i rozumiesz.. (mam tu oczywiście na myśli Słowa Jana). Dziękuję za Każdy Twój Komentarz, który jest dla mnie zawsze cenny, ubogacający i miły sercu. Pięknego dnia, Basiu...🌞👍
"Oj, w Kadzidlańsim Boru"....😉
UsuńMoni , ale i tak dziękuję 😍🌷🌷🌷.:-*)))
A, niby ta " niedobra dziewczyna" to ja???... 🙄
UsuńNi ma za co...😋
https://youtu.be/-ij1vR2y8N8
Jaka tam "niedobra dziewczyna",co Ty Moni?...mnie chodziło
Usuńo kadzidło ,moja TY NAJLEPSZA!!!
Pamiętasz bajkę I.Krasickiego?
"Mnie to kadzą- rzekł hardzie do swego rodzeństwa
Siedząc szczur na ołtarzu podczas naboźeństwa.
Wtem gdy się dymem kadzideł zbytecznych zakrztusił-
Wpadł kot z boku na niego,porwał i udusił"
Pan Bóg łaskaw , moźe mnie jakoś uchroni przed takim losem...;-))))😍😉💚💙💚:-*)))
PS. Kadzidlański bór pochodzi od nazwy miejscowości na Kujawach (chyba)Kadzidło...,no a kadzidełko ...sama wiesz!!!
UsuńBasiu, sama widzisz... Twoje komentarze są nieocenione, znowu czegoś się dowiedziałam... ;))
UsuńA już myślałam, że "źródełko pomąciłam"... A w sumie to troszeczkę zmąciłam, ale dziękuję, Basieńko, że je "wyklarowałaś".... :) Swoją drogą, to ani ciut "kadzenia" nie było w moim komentarzu, a z Twoją skromnością, to daleko Tobie do "szczura", a bliżej do "szarej myszki"... Tak czy siak, na kota trzeba mieć baczenie 😉 Pięknego weekendu życzę Ci, Mądrą Sówko i spływam z falami...😘...🦉
No, dobrze pożatowałyśmy sobie, pogadały i pośmiały,tymczasem pogoda się poprawiła , posłuchałam piosenek ,"Mazowsza" i idę na spacer .
OdpowiedzUsuńTobie życzę miłego wypoczynku w domowych pieleszach.
A swoją drogą, co ja bym bez Ciebie robiła?
Musiałabym zacząć myśleć o życiu przyszłym.😋😝😓i trochę spoważnieć 😠😕😨😬😢😴
Oj, coś dzisiaj nie ma... 😉
Usuńhttps://youtu.be/d7qNZ_QAz0Y
Dziękuję, Basiu... 🙃✌🤞🤙👌👍...
To może lepiej popłynąć na falach eteru????
UsuńRacja, ale tam, to raczej lepiej polatać, więc lecę... pasa:))**
UsuńMoniś , siedzę cichutko , jak myszka ,i patrzę na fale
OdpowiedzUsuńrozbijające w się o brzeg ,(piękne , bardzo realistyczne zdjęcia), wsłuchuję się w ich szum i w plusk wody...
"Gdziekolwiek spojrzeć ,nie ma żywej duszy
Niknące ścieżki i milczące skały
Od fal niebieskich jasne światło prószy
Lądu i morza bije doskonałość". Jan S.
I o czym szumi morze ,o czym huczą fale???
Na dobranoc posyłam Tobie ,Moni, serdeczny uśmiech.😂😅💙💜💓
Basieńko, fala za falą... życie się toczy... :)
UsuńPosyłam dla Ciebie tę łódeczkę i muzyczkę. Ściskam serdecznie życząc dobrej i spokojnej nocki...💙🎶Dziękuję za Pamięć i odwiedziny😘...
Monisiu, wysłuchałam o :-*c))szumią fale w pięknej suicie instrumentalnej, o czym gdzieś kiedyś marzyło morze ...
OdpowiedzUsuńteraz wsiadam do zgrabnej łódeczki z papieru , (a może z kory?)...
i popłynę spokojnie do brzegu na wypoczynek .
Tobie ,Drogie Dziewczę , teź źyczę błogosławionego i dobrego
wypoczynku .:-*))) :-*)))💜💙💓💙😅😆😉
Witaj, Basieńko... Mam nadzieję, że Twoja podróż i wypoczynek po takiej dawce muzyki, były dobre... ;)
UsuńŻyczę Tobie, by budzący się dzień przyniósł tylko dobre myśli i spełnił Twoje oczekiwania. Ściskam serdecznie, Basieńko... :)***
https://youtu.be/LbfVU0B-lwk
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńWitaj, Moniko
OdpowiedzUsuńniech ptak i morze i cisza Tobie śpiewa... :)
STAŁOŚĆ
Po wściekłych wichrach morze łagodności
Nieskazitelną ciszą się rozlało
W meandrach piękna, światła i miłości
Czytam księżyca oraz słońca stałość
Nic się nie zmieni, wszystko tak zostanie
By kolędować w nas do końca świata
Brzegami morza, szlakiem górskich grani
Wciąż wiosna kwitnie, chociaż już listopad
Przypatrz się, wichrze, próżno się starałeś
Choć runą mury i strzaskane drzewa
Nie im, lecz tobie na twą zgubę grają
Nie tobie świeci - srebrna gwiazd ulewa
Pod jakim dębem światło nocy płonie
W jakim okienku pod okapem domu
Iskierki szczęścia rozpalają dłonie
Komu nad drogą świeci księżyc, komu?-
Jan Sabiniarz
Pięknie dziękuję, Janie... W ciszy można wszystko usłyszeć.... nawet ciszę... :)
Usuń
OdpowiedzUsuńPRZYPŁYWY MORZA
Będę powracał ciągle, tak jak morze
Które się tłucze o przybrzeżne skały
Ty jak kwiat róży, która kwitnie biało
Przed ziarnkiem piasku fala się ukorzy
Jest jeszcze głębia - mroczna i świetlista
Lecz wierzchnia fala rzeźbi otoczaki
Kroplą na dłoni niby kryształ czystą
W niej odbijają się wędrowne ptaki
Widnokrąg zamknięty w muszli oceanu
Światło zaszyte w zieleń wodorostów
Wokół błękitne nieboskłonu ściany
Szczęście wybiera to, co jest najprostsze
W głębinach ryby, które są bez głosu
W cichym atolu barwnych słów korale
To im, nie sobie, dotrzymuję kroku
By się zapuszczać w chwil złociste dale
Kruszą się skały, rafy koralowe
Głębie rozmyte poprzez wściekłe wichry
Zaszyj się w błękit, skłoń ku słońcu głowę
Opatrz obłokiem rany serca przykryj
Idźmy przed siebie, nadzy i wtopieni
W bezkres wewnętrzny, który łączy wieki
Jesteś jedyna, jedna na tej ziemi
W którą wpisany blask i mrok człowieczy
Jan Sabiniarz 7 września 2019
Piękny... Głęboki... Dziękuję, Janie...
UsuńReszta niech będzie muzyką...💙🎶
https://youtu.be/_NrtLxOOAfQ
Moniś ,
OdpowiedzUsuńwzruszający jest ten zew morza w pieśniach i muzyce M. McGlynna-
zasłuchałam się.
A irlandzka grupa chóralna Anuna śpiewa tak przejmująco , że anioł
by się wzruszył , a szatan zapłakał...i jeszcze te piękne zdjęcia...
Monisiu , za tę ucztę dla ducha serdeczne dzięki.
Dobrze czasem zabłądzić do Twojego kącika .😂
Dziękuję, Basiu za Twoje przemiła odwiedziny i Słowa... Ciszę się, że tutaj zabłądziłaś i zapraszam z całego serca częściej... Niechaj to Komuś służy ... skoro już jest...Pozdrawiam ciepło, Basieńko 💚💙❤🙋♀️☘
UsuńMoniśko,
OdpowiedzUsuńfala za falą , a za falą Ciapką niczym Wenus wyłania się z morza...
Fantazja ! Zabrałam do siebie to cudo.
Serdecznie dziękuję za prezent 😁😂😃
Dla Ciebie, Moni ,uśmiech i buźka .:-*))) :-*))) :-*)))
Prawdziwa psia Wenus z kijem... ;))
UsuńUśmiech odwzajemniam i buźka, Basieńko...😘...